Monumentale film waarin Ulrich Seidl zijn films Rimini en Sparta in elkaar geschoven heeft tot één geheel.

Twee films van Ulrich Seidl samen ineen: dit is het verhaal van twee Oostenrijkse broers op zoek naar geluk, terwijl hun vader achterblijft in een verzorgingstehuis.

Zes jaar geleden wilde Ulrich Seidl (Im Keller, Paradies: Hoffnung) een wijd uitwaaierend verhaal filmen over drie generaties. De meer dan drie uur durende film kwam er, maar was niet wat Seidl ervan had gehoopt. Hij haalde het materiaal uit elkaar en presenteerde twee opzienbarende speelfilms: Rimini - die eind 2022 in Nederland uitkwam - over de ietwat verlopen schlagerzanger Richie, en Sparta - die nu in Nederland wordt uitgebracht - over het leven van Ewald die worstelt met pedofiele verlangens. Toch kon Seidl zijn oorspronkelijke idee niet loslaten en koos er voor om het materiaal opnieuw tot één groot epos te verwerken.

Een heel andere ervaring van de twee verhalen

Het resultaat, Böse Spiele Rimini Sparta, biedt een hele andere ervaring van de twee verhalen. Dit werk is veel verstandelijker; het is in eerste plaats een ideeënfilm. In het eerste deel, dat zich in de winter afspeelt, worden de twee verhaallijnen nauw verweven. Ze spiegelen en vullen elkaar aan om tot een sombere visie te komen op de verloren jeugd als geestestoestand. Het tweede deel, dat zich in de zomer afspeelt, draait om Ewald en zijn spartaanse fantasieën, die hij samen met een groep jongens uitleeft in een fort dat ze bouwen. Het resultaat is een (alleen al vanwege de lengte) monumentaal werk over een wereld vol desillusie, maar verteld met begrip en mededogen.