Kenmerkend voor het werk van Henriëtte Tavenier is een abstracte benadering van thema’s uit de natuur. De kringloop en ‘eigen gang’ van de natuur fascineren en inspireren haar.

Zowel de ruimtelijkheid van een berglandlandschap als details van stenen, planten, en organische structuren kunnen aanleiding geven voor een beeldend werk. Sinds enige tijd maakt zij haar eigen verf. Deze ei-tempera vraagt een totaal andere manier van werken dan schilderen met olieverf waarmee zij voorheen werkte. In plaats van het vloeien van verdunde olieverf, vertraagt de ei-tempera het schilderproces. Maar het beheersen van een techniek is niet waar zij naar streeft. Liever maakt zij gebruik van tegengestelde verfprocessen, om op die manier ‘toeval’ én ‘ingrijpen’ in het beeldende proces beide een rol te geven.