Het comfortabele Huis Van Gelderen in Enschede, voor het jonge opgroeiende gezin van Henk van Gelderen en Beryl Menko, werd gebouwd in 1956-1957. Het huis is een van de weinige nog in detail bewaard gebleven ontwerpen van architect Salomonson. Kenmerkend voor het ontwerp is het denken vanuit de plattegrond, de geschakelde, blokachtige opbouw van het huis, de zorgvuldige routing, de open relatie met de omgeving en de afwerking van het interieur met een enorme variatie aan materialen. Het huis is opgetrokken in een grijsgele baksteen en gedeeltelijk bekleed met een verticale redwood beschieting. De grote dakoverstekken en de houten dakranden benadrukken de horizontale gelaagdheid van het huis en accentueren het ritme van de geschakelde volumes.

Architect Hein Salomonson (1910-1994) is vooral bekend geworden als ontwerper van mooi gedetailleerde vrijstaande woonhuizen en interieurs in de jaren vijftig en zestig. In zijn leertijd in Den Haag, Wenen en Parijs bij Josef Hoffmann en Le Corbusier en daarna als lid van de Amsterdamse architectengroep ‘De 8’ werd hij gegrepen door de experimentele architectuur van het Nieuwe Bouwen. Salomonson was na de oorlog redacteur van het tijdschrift Goed Wonen en een van de architecten die mede vorm gaf aan het moderne, informele wonen in Nederland. Zijn ontwerpen behoren tot het beste uit deze periode en zijn zeer kenmerkend voor de naoorlogse moderne villabouw in Nederland.