Veelbekroonde speelfilm over een familie die woont op de Russisch-Oekraïense grens. De Oekraïense inzending voor de Oscars.

17 juli 2014 staat te boek als een van de zwartste dagen in de luchtvaartgeschiedenis. Die donderdag werd vlucht MH17 boven het oosten van Oekraïne uit de lucht geschoten door pro-Russische separatisten. 17 juli 2014 is tevens de dag waarop Klondike begint.

Op het land bij de boerderij van Irka en Tolik ligt een brokstuk van het vliegtuig. Bovendien heeft een slecht gerichte raket van de separatisten een groot gat in hun huis geslagen. Vluchten zo lang het nog kan, zou je denken. Toch niet, juist vanwege de noodlottige gebeurtenissen wil de hoogzwangere Irka in de woning blijven. Haar licht ontvlambare echtgenoot vindt echter dat een vrouw in haar toestand zo snel mogelijk uit het oorlogsgebied moet vertrekken.

Hoewel Klondike in januari 2022 klaar was, twee maanden vóór de Russische invasie in Oekraïne in maart van dat jaar, heeft de film niets aan betekenis verloren. Het gaat in Klondike niet om de oorlogsvoering zelf, maar om de impact ervan op burgers die plots in een gevarenzone wonen. Dat leidt soms tot absurde situaties. Gorbach laat dat absurdisme haar film binnensluipen.

Klondike is de Oekraïense inzending voor de Oscars en werd al bij de wereldpremière in Sundance (nog voor de Russische inval) bekroond met de prijs voor de beste internationale speelfilm. Sindsdien won film wereldwijd al zo'n 40 prijzen.